Verandering en beslissingen; ik kom naar huis.
Blijf op de hoogte en volg Iris
17 April 2013 | Curaçao, Curaçao
Lieve volgers van mijn blog,
Het is al even geleden dat ik een blog geschreven heb en ondertussen is er heel veel gebeurd maar ook veranderd. Dat wat er veranderd is is dat ik eerder naar huis ga komen dan gepland. Ik zou tot 4 juli hier blijven maar ik zal op 15 mei weer naar Nederland vertrekken. Dit komt omdat ik 2 weken geleden anderhalve week ontzettend last heb gehad van heimwee. Het werd steeds erger en ik ben er letterlijk ziek van geworden. Ik at niet meer en sliep heel weinig. Ik stond met buikpijn op en ging ook weer met buikpijn slapen. Op stage ging het daardoor ook niet goed en het plezier in mijn stage verdween. Ik heb het toen een hele week aangekeken en in plaats van dat het beter zou worden werd het alleen maar slechter. Ik merkte op dat ik steeds maar naar huis en naar Nederland begon te verlangen. De enige gedachte die me wat beter liet voelen was om eerder naar huis te komen. Ik wist dat als ik die beslissing zou gaan maken dit veel gevolgen zou gaan hebben. Ik zou een half jaar vertraging op gaan lopen en het zou me enorm veel geld gaan kosten. Ik besloot toen om het toch weer hier te proberen en mama heeft toen ook geholpen om me weer te motiveren. Helaas lukte dit niet. Ondertussen wist papa in Nederland er ook al vanaf en die heeft toen met de coördinator van Kindzorg gepraat om te kijken of er een mogelijkheid zou zijn om daar weer stage te gaan komen lopen. ( papa werkt bij dezelfde organisatie als waar ik afgelopen half jaar stage liep). De coördinator van Kindzorg vertelde dat mijn oude stageplek vrij was en dat ik daar mocht terugkomen mocht ik beslissen om naar huis te gaan. Afgelopen donderdag had ik voor mezelf besloten om toch hier te gaan stoppen, welke gevolgen het ook zou hebben want ik trok het niet meer. Die dag hoorde ik van papa dat ik dus terug kon komen naar mijn oude stage wat zou betekenen dat ik geen studievertraging op zou lopen omdat ik daar mijn uren en opdrachten kan afmaken. Dit was al een meevaller. Ik heb die middag met mijn slb’er geskyped en zij zag ook aan mij hoe slecht het ging. Ik vertelde haar het verhaal en hoelang ik er wel niet over nagedacht heb om te stoppen. Ze vond het dan ook een dappere en goede beslissing om daar te stoppen en naar huis te komen. Ik vertelde haar over dat ik terecht kon bij mijn oude stage en zij vond dit een goed idee omdat ik zo geen vertraging op ga lopen. Dat was mijn grootste angst. Die dag erna heb ik meteen een gesprek gehad met mijn stagebegeleidster en ook zij begreep het. Ze vond het natuurlijk wel jammer maar zei dat het voor mij de beste beslissing is op dit moment. Ik was erg opgelucht en langzaam aan ging het steeds beter. Op die dag ging mama ook weg en die vond het fijn dat ze met een gerust hart kon vertrekken. Ze had gezien dat mijn heimwee niets te maken had met het naderende afscheid maar dat het me echt ziek maakte. Papa was ook opgelucht en ik vind het fijn dat ze me zo steunen en dat ze achter me staan! Die dag erna heb ik gelijk mijn ticket naar Nederland geboekt. Het toeval wil ook nog eens zijn dat ik samen met huisgenootjes naar huis vlieg, hoe fijn en gezellig! De dagen erna heb ik veel moeten regelen want ik heb hier nog een kamer en een auto. Mijn kamer moet ik helaas voor een maand doorbetalen maar mijn auto neemt een huisgenootje over. Al met al valt de schade nogal mee. Voor mij is het het allemaal waard want ik weet gewoon dat ik de beste keuze heb gemaakt. Wanneer ik hier vertrek heb ik hier 4 maanden gezeten en dat is voor mij genoeg. Dat ik eerder naar huis ga wil niet zeggen dat ik hier niet genoten heb, integendeel ik geniet nog steeds. Het is hier echt top en ik de komende weken ga ik nog genieten van elk moment! Maar stiekem verlang ik naar huis! Naar papa en mama en bob en al mijn lieve vriendinnetjes en vriendjes!
Naast het feit dat dat veranderd is is mama hier samen met tante marian en ome hans op bezoek geweest. Dit was erg gezellig en leuk! Het was heel gek om mama hier op het eiland te hebben omdat je tot nu toe geen vertrouwde personen (behalve Anneloes) op het eiland hebt gehad. Dit wende al snel en wat was het fijn om allemaal leuke dingen met mama te doen. We hebben met dolfijnen gezwommen, de christoffelberg beklomen, naar westpunt geweest, gesnorkeld, heel vaak op het strand gelegen, naar Wet and Wild geweest, naar jaanchies, op een jacht gevaren, naar het slavernij museum geweest, naar laldea geweest en 2 keer naar cabana en nog veel meer! Ohja en laat ik het uiteten gaat niet vergeten ;) Mama en ik zullen de avonturen vast nog aan jullie gaan vertellen want als ik dat allemaal op moet schrijven ben ik voor 15 mei nog niet klaar ;)
Het meest bijzondere vond ik het zwemmen met de dolfijnen. Dat zijn echt unieke beesten. Ze reageren precies op wat jij doet en hoe jij je voelt. Het aanraken is ook heel rustgevend. Ik heb echt genoten van die ervaring! Daarnaast was het varen op een jacht met z’n allen ook heel leuk! We hebben zelfs gebarbecued erop. We voelden ons echt even de jetset, hihi!
Helaas kwam daar ook een einde aan en moest ik weer met stage beginnen. Gelukkig hadden we afgelopen weekend een strandfeestje: summerlove. Daar was ik wel aan toe na zo’n rot periode. Het was echt heeeeeeel gezellig met mijn lieve huisgenoten! Die ga ik over 4 weken echt heel erg missen, we zijn toch eigenlijk een soort van familie geworden! Gelukkig staan er al wat reünietjes gepland want we hebben zo’n bijzondere tijd met elkaar hier!
Voor nu ben ik eigenlijk even klaar met vertellen. Ik heb misschien wat weinig over Curaçao zelf te vertellen maar ik beloof dat ik nog een blog schrijf met bijzondere dingen die ik hier meegemaakt heb.
Wat er nog sowieso op de planning staat:
26 april: laatste fullmoon
27 april: wakeborden
29 april: Rinske komt en ’s avonds Guus Meeuwis Groots over Zee
30 april: Koninginnedag
Kortom: leuk leuk!
Wat ik als laatste nog even kwijt wil is dat ik mezelf eerst heel erg vond falen doordat ik eerder naar huis ga komen maar nu zie ik het juist niet meer als falen. Ik ben toch maar mooi 4 maanden alleen naar Curaçao geweest en heb heel veel geleerd en gezien. Bovendien heb ik heel veel leuke mensen leren kennen! Ik heb enorm veel leuke momenten met mijn lieve nicht gehad die echt mijn steun en toeverlaat hier is! Ik ga haar ook weer enorm missen! Gelukkig gaan we nog elkaar veel zien voor ik ga! Ik ben dus trots op mezelf en zie mijn avontuur hier als een bijzondere levenservaring!
Tot binnenkort in Nederland!
X Iris
Het is al even geleden dat ik een blog geschreven heb en ondertussen is er heel veel gebeurd maar ook veranderd. Dat wat er veranderd is is dat ik eerder naar huis ga komen dan gepland. Ik zou tot 4 juli hier blijven maar ik zal op 15 mei weer naar Nederland vertrekken. Dit komt omdat ik 2 weken geleden anderhalve week ontzettend last heb gehad van heimwee. Het werd steeds erger en ik ben er letterlijk ziek van geworden. Ik at niet meer en sliep heel weinig. Ik stond met buikpijn op en ging ook weer met buikpijn slapen. Op stage ging het daardoor ook niet goed en het plezier in mijn stage verdween. Ik heb het toen een hele week aangekeken en in plaats van dat het beter zou worden werd het alleen maar slechter. Ik merkte op dat ik steeds maar naar huis en naar Nederland begon te verlangen. De enige gedachte die me wat beter liet voelen was om eerder naar huis te komen. Ik wist dat als ik die beslissing zou gaan maken dit veel gevolgen zou gaan hebben. Ik zou een half jaar vertraging op gaan lopen en het zou me enorm veel geld gaan kosten. Ik besloot toen om het toch weer hier te proberen en mama heeft toen ook geholpen om me weer te motiveren. Helaas lukte dit niet. Ondertussen wist papa in Nederland er ook al vanaf en die heeft toen met de coördinator van Kindzorg gepraat om te kijken of er een mogelijkheid zou zijn om daar weer stage te gaan komen lopen. ( papa werkt bij dezelfde organisatie als waar ik afgelopen half jaar stage liep). De coördinator van Kindzorg vertelde dat mijn oude stageplek vrij was en dat ik daar mocht terugkomen mocht ik beslissen om naar huis te gaan. Afgelopen donderdag had ik voor mezelf besloten om toch hier te gaan stoppen, welke gevolgen het ook zou hebben want ik trok het niet meer. Die dag hoorde ik van papa dat ik dus terug kon komen naar mijn oude stage wat zou betekenen dat ik geen studievertraging op zou lopen omdat ik daar mijn uren en opdrachten kan afmaken. Dit was al een meevaller. Ik heb die middag met mijn slb’er geskyped en zij zag ook aan mij hoe slecht het ging. Ik vertelde haar het verhaal en hoelang ik er wel niet over nagedacht heb om te stoppen. Ze vond het dan ook een dappere en goede beslissing om daar te stoppen en naar huis te komen. Ik vertelde haar over dat ik terecht kon bij mijn oude stage en zij vond dit een goed idee omdat ik zo geen vertraging op ga lopen. Dat was mijn grootste angst. Die dag erna heb ik meteen een gesprek gehad met mijn stagebegeleidster en ook zij begreep het. Ze vond het natuurlijk wel jammer maar zei dat het voor mij de beste beslissing is op dit moment. Ik was erg opgelucht en langzaam aan ging het steeds beter. Op die dag ging mama ook weg en die vond het fijn dat ze met een gerust hart kon vertrekken. Ze had gezien dat mijn heimwee niets te maken had met het naderende afscheid maar dat het me echt ziek maakte. Papa was ook opgelucht en ik vind het fijn dat ze me zo steunen en dat ze achter me staan! Die dag erna heb ik gelijk mijn ticket naar Nederland geboekt. Het toeval wil ook nog eens zijn dat ik samen met huisgenootjes naar huis vlieg, hoe fijn en gezellig! De dagen erna heb ik veel moeten regelen want ik heb hier nog een kamer en een auto. Mijn kamer moet ik helaas voor een maand doorbetalen maar mijn auto neemt een huisgenootje over. Al met al valt de schade nogal mee. Voor mij is het het allemaal waard want ik weet gewoon dat ik de beste keuze heb gemaakt. Wanneer ik hier vertrek heb ik hier 4 maanden gezeten en dat is voor mij genoeg. Dat ik eerder naar huis ga wil niet zeggen dat ik hier niet genoten heb, integendeel ik geniet nog steeds. Het is hier echt top en ik de komende weken ga ik nog genieten van elk moment! Maar stiekem verlang ik naar huis! Naar papa en mama en bob en al mijn lieve vriendinnetjes en vriendjes!
Naast het feit dat dat veranderd is is mama hier samen met tante marian en ome hans op bezoek geweest. Dit was erg gezellig en leuk! Het was heel gek om mama hier op het eiland te hebben omdat je tot nu toe geen vertrouwde personen (behalve Anneloes) op het eiland hebt gehad. Dit wende al snel en wat was het fijn om allemaal leuke dingen met mama te doen. We hebben met dolfijnen gezwommen, de christoffelberg beklomen, naar westpunt geweest, gesnorkeld, heel vaak op het strand gelegen, naar Wet and Wild geweest, naar jaanchies, op een jacht gevaren, naar het slavernij museum geweest, naar laldea geweest en 2 keer naar cabana en nog veel meer! Ohja en laat ik het uiteten gaat niet vergeten ;) Mama en ik zullen de avonturen vast nog aan jullie gaan vertellen want als ik dat allemaal op moet schrijven ben ik voor 15 mei nog niet klaar ;)
Het meest bijzondere vond ik het zwemmen met de dolfijnen. Dat zijn echt unieke beesten. Ze reageren precies op wat jij doet en hoe jij je voelt. Het aanraken is ook heel rustgevend. Ik heb echt genoten van die ervaring! Daarnaast was het varen op een jacht met z’n allen ook heel leuk! We hebben zelfs gebarbecued erop. We voelden ons echt even de jetset, hihi!
Helaas kwam daar ook een einde aan en moest ik weer met stage beginnen. Gelukkig hadden we afgelopen weekend een strandfeestje: summerlove. Daar was ik wel aan toe na zo’n rot periode. Het was echt heeeeeeel gezellig met mijn lieve huisgenoten! Die ga ik over 4 weken echt heel erg missen, we zijn toch eigenlijk een soort van familie geworden! Gelukkig staan er al wat reünietjes gepland want we hebben zo’n bijzondere tijd met elkaar hier!
Voor nu ben ik eigenlijk even klaar met vertellen. Ik heb misschien wat weinig over Curaçao zelf te vertellen maar ik beloof dat ik nog een blog schrijf met bijzondere dingen die ik hier meegemaakt heb.
Wat er nog sowieso op de planning staat:
26 april: laatste fullmoon
27 april: wakeborden
29 april: Rinske komt en ’s avonds Guus Meeuwis Groots over Zee
30 april: Koninginnedag
Kortom: leuk leuk!
Wat ik als laatste nog even kwijt wil is dat ik mezelf eerst heel erg vond falen doordat ik eerder naar huis ga komen maar nu zie ik het juist niet meer als falen. Ik ben toch maar mooi 4 maanden alleen naar Curaçao geweest en heb heel veel geleerd en gezien. Bovendien heb ik heel veel leuke mensen leren kennen! Ik heb enorm veel leuke momenten met mijn lieve nicht gehad die echt mijn steun en toeverlaat hier is! Ik ga haar ook weer enorm missen! Gelukkig gaan we nog elkaar veel zien voor ik ga! Ik ben dus trots op mezelf en zie mijn avontuur hier als een bijzondere levenservaring!
Tot binnenkort in Nederland!
X Iris
-
17 April 2013 - 22:24
Rebekka:
Ik ben trots op jou meid! Tot snel! X -
17 April 2013 - 22:29
Jolieke:
Goede beslissing meid!
Xx -
17 April 2013 - 22:43
Rinske:
Ik ben super trots op je meid! En voor jouw is dit de juiste beslissing,
Stiekem ben ik wel blij dat je eerder naar huis komt, want wat heb ik je gemist.
Maar is natuurlijk lekker samen twee weken genieten in Curaçao
We gaan jouw laatste weken top maken daar!
Tot over 12 daagjes schatje xxxxxx -
18 April 2013 - 00:04
Maartje Walravens:
Lieverd!
Wat vervelend dat dit heimwee zo heeft doorgezet, en wat knap dat je die beslissing hebt genomen! Kunnen er niet veel zeggen dat ze gedurfd hebben wat jij nu even doet! Toch wel heel fijn dat je geen vertraging op loopt, maar dit is toch een beetje bijzaak. Volgend jaar fijn samen jeugd doen ;)?
Geniet er nog heel erg van meis, nu je je besilissing hebt genomen zal je laatste maand wel voorbij vliegen!!
Xx -
18 April 2013 - 20:15
Ingrid:
Iris, wat een mooie omschrijving van je moeilijke keuzes. Ik hoop voor je dat "het geknaag" in je lijf nu minder is geworden. Geniet nog van de dingen die komen gaan. Zet 'm op!! -
20 April 2013 - 21:33
Germaine:
Hey Iris. De beslissing die je genomen hebt kan nooit een verkeerde zijn. Het is immers jouw eigen weloverwogen beslissing! Wat je nu in je rugzak hebt pakt niemand je meer af.
Geniet nog van je tijd op Curacao en tot gauw.
Lieve groet, Germaine -
21 April 2013 - 15:42
Hélène:
Ha die Iris,
Wat een lastige tijd zul je gehad hebben! Het is heel moedig om een dergelijke beslissing te nemen en te stoppen met je stage. De manier waarop jij het hebt opgelost is helemaal super: een nieuwe stageplaats en geen studievertraging! Met de wetenschap dat je over niet al te lange tijd weer naar huis kunt, kun je misschien nog wel even genieten van al het mooie daar, zeker als Rinske straks naar jouw "bounty eiland" komt! Hou vol en tot gauw in Veldhoven!
Groetjes, Hélène
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
